KAHWIN

Annyeong people !

dah mula rasa macam suka nak update blog selalu sebab internet dah tak macam siput babi terkedek-kedek. hoorayyy !

last two days, i attended satu kenduri kahwin dekat area rumah ni la. the bride adalah classmate i masa sekolah rendah, and the groom used to be my classmate kat tuition time darjah 6 dulu dulu. and and dia juga merupakan crush saya. HAHA. baru darjah 6 pon dah pandai nak bercinta monyet aku ni. grrr. teringat pulak dahulu kala, bila sekolah i jadi tuan rumah untuk tournament bola sepak peringkat daerah, me and the gang pegi turun tegedik-gedik kat padang time recess konon bagi support kat dia. pastu time tuition, bermulalah aktiviti surat menyurat. keji kan? budak-budak sangat.

and berbalik kepada tajuk entry kali ini, kahwin. bila tengok kawan sendiri bersanding, terasa tak percaya. aku yg dah tua, or diorang yg kahwin muda? pastu senior yg umur lebih setahun dua je pon ramai jugak yg dah kahwin. and i was like errrr okay aku dah besar rupanya. besar umur ya, bukan besar badan. *diamlah, aku tahu la aku kecik. haih.* Yeyeye, saya tahu la zaman tok nenek moyang kita dulu umur sebaya saya dah beranak kembar dah. tapi itu dulu dulu punya cerita. ni haa, belajar pon baru 3/8 jalan, ada hati nak kahwin? pikir hutang PTPTN dulu la machaa!

no offense ye readers. i cuma nak tanya, apa rasa kahwin sponsor eh? yela, bila dah both the laki and the bini tak kerja, 220% majlis kahwin dia mak ayah yg keluar duit. kalau i lah, rasa bersalah taktau nak habaq camna dah. hang yg gatai nak menikah, mak pak pulak jadi mangsa. dari kecik parents dah susah payah cari duit nak bagi kita makan, belajar blablabla then bila nak kahwin pon parents kena bagi duit jugak? fine. setakat nak hulur sikit-sikit tak kisah la kan, tapi kalau dh semua ditanggung beres, ha apa pulak tu?

i know, semua orang nak kahwin. kan kan? sapa je taknak kahwin? tipu semata tu. but once you decide untuk kahwin dgn that particular lelaki-dicintai-sepenuh-jiwa-konon-konon, camna eh you boleh rasa that he is your Mr. Right; that he is the one you'll be spending your life with; that both of you are meant to be for each other forever and ever and ever? kahwin bukan benda kecik cinonet kan sayang semua? mana nak jaga makan pakai dia, tidur malam dia. lepas tu, nak jaga hati mak mertua lagi. okay ini seram sumpah. umi selalu kata, belajar buat kerja rumah, nanti mak mertua sayang. yeke? padahal time baru kahwin dulu umi i kata dia tak pandai masak sangat pon. awat arwah nenek i sayang ja? mintak doa banyak-banyak mak mertua i nanti baik macam arwah nenek. amiinn. okay, these kind of things nampak macam simple je, tapi realitinya? sometimes, benda simple camni la could lead to a very compact and complex punya masalah.

saya bukan nak jadi Dr. Fadzilah Kamsah kat sini, tapi nak menzahirkan apa yg ada dalam hati ni sahaja. khas untuk kaum adam,

gf : i sayang you.

bf : i love you too. you tunggu i tau, i nak kahwin dgn you.

gf : i will.

bf : thanks sayang.

duh, bosan gila conversation !

and lepas dah berkasih sayang, dapat apa yg korang nak, tetiba mintak nak break up dengan awek cun korang. alasan nak fokus study. apa kes? HELL betul. memang, kita hanya merancang tapi Tuhan yg tentukan. tapinya, jangan la cakap tak serupa bikin. korang-korang ni tak perlu la suka sangat nak ajak awek cun korang kahwin. pikir tanggungjawab tu, jangan nak pikir nafsu je. pastu, geng mat rempit mat ganja and apa bagai mat lagi lah yg jenis tak sayang nyawa ni, silalah insaf dan berubah. i wonder kenapa ada perempuan yg buta hati nak kahwin dgn korang. oh ya, betul lah cinta itu buta mungkin? bertuah you guys dapat bini hati mulia terima kau seadanya sangat tu. yelah, dah jodoh, ye tak?

*angan-angan minah kenit : nanti time wedding i, harap-harap Mr. Suami buat surprise nyanyi lagu For The Rest of My Life pastu i nanges terharu pergi peluk dia depan orang ramai. auuwwww suka drama !